sambung.......Faktor kedua, memang menjadi hasrat kebanyakan penerbit majalah
menyelitkan unsur-unsur agama dalam majalah masing-masing termasuk majalah
yang berkonsepkan hiburan seperti Hiboran Hari Raya (1935) dan Taja Penghiboran
(Sept. 1935).
Kebanyakan majalah ketika itu berpegang pada matlamat “sebagai
alat untuk memberikan didikan dan panduan kepada khalayak pembaca Melayu.”
Misalnya majalah Al-Hikmah (1934), walaupun condong kepada Islam, menerbitkan
juga makalah umum.
Jumlah majalah yang memang secara hakiki berkonsepkan agama sebelum
perang berjumlah 24 judul iaitu 20 peratus daripada keseluruhan majalah yang
diterbitkan ketika itu. Jumlah majalah yang memperlihatkan ciri agama berjumlah
27 judul, iaitu 36.5 peratus daripada jumlah majalah pada abad ke-20.
Kandungan majalah agama ketika itu tertumpu kepada pengajaran daripada al-Quran dan hadis,
kisah para nabi dan rasul, ilmu fiqah, tauhid dan tasawuf, bimbingan fardu ain,
kesedaran meningkatkan keimanan dan akhlak serta berita kegiatan masyarakat
Islam.
Pelopor penerbitan majalah Islam ialah mereka yang berlatar belakang Timur
Tengah iaitu Sheikh Mohd Tahir Jalaluddin al-Azhari dari Minangkabau yang
menjadi pengarang al-Imam yang pertama, Sayyid Sheikh Ahmad al-Hadi iaitu
Arab Melayu dari Melaka, Haji Abbas Mohd Taha dari Singapura yang menjadi
pengarang kedua bagi majalah tersebut, dan Syeikh Mohd Salim al-Kalali, seorang
saudagar dari Aceh yang juga menjadi pengarang al-Imam. Majalah ini terbit antara
1906 hingga 1908 dan dicetak purata dalam 5 ribu naskhah.
0 comments:
Post a Comment